Dawne państwo Ślężan

Ślężanie wywodzą się z dawnych Silingów, o których wiemy, że w V w.n.e. znajdowali się pod przywództwem Fredebalda, ich króla śląskiego. Ślężanie tworzyli państwo plemienne na terytoriach Dolnego Śląska , w pobliżu góry Ślęży i rzeki Ślęzy , [1] na obu brzegach Odry , [2] do terenu nowoczesnego miasta Wrocławia . [3] Były to pierwsze społeczności stałych mieszkańców terenu Wrocławia. To oni mieli zbudować fort na Ostrowie Tumskim w wieku IX lub wcześniej. Fort powstał w miejscu które w tym czasie było wyspą na Odrze. [3] [4]

Ich nazwa pochodzi albo od Siling-isk (kraj Silingów), albo wg słowiańsko-centrycznych teorii, od nazwy góry i rzeki, która najprawdopodobniej pochodzi od staropolskiego słowa Ślagwa , czyli "wilgotny", który odnosi się do klimatu tego obszaru. [ 5 ] Nazwa regionu z kolei , Silesia , pochodzi od ich języka i nazwya plemienia. [ 1 ] Wraz z Opolaniami , Ślężanie tworzyli jedno z dwóch głównych plemion śląskich. Graniczyli oni z Dziadoszanie ich północy. [ 6 ] Biezunczanie i ich terytorium leżało na zachód. Inne drobniejsze, śląskie państweka plemienne w tym czasie obejmowały Golęszyców , Trzebowian (których możliwą częścią byli Ślężanie), Bobrzanie (którzy prawdopodobnie byli poddanymi władzy Dziadoszan) i Głubczyce, dalej na południe. [ 1 ]

  
^{Mapa pokazująca geografię wczesnych plemion polskich. Ślężanie, i niektóre pod-plemiona przedstawiono na południowym zachodzie. [ 7 ] cc wikimedia}


Geograf Bawarski , który odnosi się do nich jako Sleenzane , stwierdza, że ich państwo plemienne miało 15 osiedli, albo grodów ( civitas ), i wskazuje ich je jako jedną z kilku państwowości plemiennych zlokalizowanych na Śląsku . [ 1 ] Opis granic  biskupstwa Pragi z 1086 odnosi się do nich z alternatywną nazwą Zlasane . W Kronice Thietmara jest , od drugiej dekady XI wieku, nazywa je Silensi . [ 6 ] Plemienna nazwa Ślężanie była znana Frankom i Bizancjum . [ 6 ]

Ślężanie osiągnęli wysoki stopień organizacji społecznej i zbudowali grody do VIII wieku n.e. , jeśli nie wcześniej. Znaleziska archeologiczne fortyfikacji wybudowanych przez różnych śląskich władców plemion sięgają już IV wieku i są dowodem ciągłego osadnictwa w okolicy sięgającego do I wieku naszej ery. [ 1 ]
Długi mur obronny, wzmocniony przez liczne fosy, rozciągał się od obecnego miasta  Jeleniej Góry do Krosna , wiodąc po obu stronach  rzeki Bóbr. Istnienie tych wyrafinowanych sposobów obrony sugeruje, że różne plemiona śląskie miały współpracować ze sobą w ich budowie. Dlatego możliwe jest, że w okresie od wieku VII i IX , Ślężanie byli zjednoczeni w luźną konfederację śląskich plemion. Jednak mur obronny najprawdopodobniej służył wyłącznie celom obrony, najprawdopodobniej jako bastion przeciwko siłom najeźdźców z sąsiednich Słowian Połabskich, jako że żadne z polskich plemion wóczas nie graniczyło bezpośrednio zy z germańskimi państwami w tamtym czasie. [ 5 ]

Góra Ślęża i sąsiedni szczyt Sępia Góra (szczyt "Vulture"), służył jako miejsce święte, w którym organizowano ważne uroczystości religijne, w którym ceremonie odbyły się przez pokolenia. W rzeczywistości, religijne znaczenie tego miejsca sięga czczących słońce ludów kultury łużyckiej. Już ok. 1300 r.p.n.e. masyw ten był wykorzystywany jako miejsce kultu przez różnych ludzi, którzy zamieszkiwali obszar przed Ślężanami, na przykład, przez Silingów (najprawdopodobniej część państwa Wandali). [ 5 ]. Góra Ślęża była również miejscem pielgrzymek dla innych plemion słowiańskich z tego okresu. Według legendy, szczyt został stworzony w wyniku bitwy między aniołami i demonami, kiedy po walce, aniołowie użyli góry by pogrzebać wejście do piekła. [ 10 ]

opr. Adam Fularz na podst. Wikipedia

1. Jasienica, pg. 32
2.  Wieczorek and Hinz, pg. 155
3. ^ Wroclaw-life.com, Cathedral Isle
4.  Krzysztof Dydyński, Poland: a travel survival kit, Lonely Planet Publications, 1993
5.  Jasienica, pg. 35
6. Buko, pgs. 83-84
7. Koemer and Szwedek, pg. 133
8. Lerski, Wróbel and Kozicki, pg. 354
9. Falk, pg. 546
10.  Krzysztof Kucharski, "Menu dawnych Ślężan" (Menu of the old Ślężanie), Gazeta Wroclawska, 13 August 2009, last accessed July 8, 2010, [1]

• Andrzej Buko, The archaeology of early medieval Poland: discoveries-hypotheses-interpretations, Brill, 2008.
• Avner Falk, A psychoanalytic history of the Jews, Fairleigh Dickinson Univ Press, 1996.
• Paweł Jasienica, Polska Piastów (Piast Poland), Munken, 2007.
• A. Koerner and A. Szwedek, Towards a history of linguistics in Poland: from the early beginnings to the end of the twentieth century.
• Jerzy Jan Lerski, Piotr Wróbel, Richard J. Kozicki, Historical dictionary of Poland, 966-1945, Greenwood Publishing Group, 1996.
• Alfried Wieczorek, Hans-Martin Hinz, Europe's centre around AD 1000, Volume 1, Theiss, 2000.